Sinds enkele weken geef ik met plezier Nederlandse conversatielessen aan een klein groepje studenten (met een gemiddelde leeftijd van 20 jaar) aan de faculteit der filologie van de Universidad Complutense de Madrid. Momenteel studeer ik hier als Erasmus student aan diezelfde faculteit. In Nederland studeer ik aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar ik inmiddels in mijn derde studiejaar zit van de bachelor Communicatie- en informatiewetenschappen. Mijn specialisatie is taal- en communicatie advies, oftewel ik ben een echte taalliefhebber.
Vandaar ook dat ik erg enthousiast reageerde op de oproep die enkele weken geleden op mijn mail binnen kwam: er was behoefte aan Nederlandstalige mensen ter aanvulling van de Nederlandse lessen die door María José Calvo Gonzalez gegeven worden. Hier heb ik dan ook direct op gereageerd, aangezien ik het ook als een mooie aanvulling van mijn studieplan beschouw. Zelf heb ik namelijk de ambitie om na mijn afstuderen een baan in het talenonderwijs te zoeken, of om als communicatietrainer aan de slag te gaan in verschillende instanties.
Ik had al wat ervaring met lesgeven op andere vlakken, namelijk zeilen en zwemmen, maar nog nooit had ik taalles gegeven. Maar eigenlijk gaat het vrij gemakkelijk en voelt het niet heel anders dan zeilles geven. Door middel van spelletjes, rolspellen en andere leuke uitspraakoefeningen, probeer ik aan de studenten een juiste uitspraak bij te brengen. Dat is dan ook mijn voornaamste taak: het perfectioneren van de uitspraak, wat voor veel buitenlanders die Nederlands proberen te leren nog vrij lastig kan zijn.
We zitten inmiddels al op de helft van de cursus en elke week zie ik weer wat verbetering bij de studenten. Om in de sfeer van Sinterklaas te komen, hebben we het Sinterklaasverhaal doorgenomen en liedjes bestudeerd. Het viel me daarbij op hoe goed de studenten al in staat waren om de teksten van die liedjes te vertalen en te begrijpen. Volgende les zal ik wat pepernoten en chocoladeletters meenemen om het compleet te maken!
Nog maar 5 lesweken en dan staat het mondelinge examen alweer voor de deur. Ik ben heel benieuwd hoe het zal zijn om zelf een keer aan de andere kant van de tafel te zitten en uiteraard hoe de studenten het gaan doen! Al met al vind ik het een hele leuke en leerzame ervaring om deel uit te maken van het talenonderwijs en hoop ik dat de ervaring die ik hiermee opdoe me later goed van pas zullen komen!

Laura Nientker

Vijf maanden geleden kwam ik vol nieuwsgierigheid aan in Madrid. De vorige drie jaren in mijn bachelor had ik al zo veel kennis opgedaan over de Spaanse cultuur en literatuur, en eindelijk was het zover: ik zou me mogen onderdompelen in de Spaanse wereld die ik enkel in theorie kende. Als bachelorproef deed ik onderzoek naar Maruja Mallo en Concha Méndez, twee sterke Madrileense vrouwen die doorheen het onderzoek veel verwondering voor me opriepen. Mede daardoor was ik zo benieuwd om de stad van hun origine te leren kennen.

Eenmaal aangekomen in de stad, was ik op zoek naar een leerkrachtenpositie om de onderwijswereld beter te leren kennen. In de zomer had ik voor het eerst geproefd van het leerkrachtenleven als begeleider op een Engels kamp, en dit wou ik graag verder zetten in de tweede taal tot mijn interesse: het Spaans. Toen ik het mailtje van María in mijn inbox vond, kon mijn geluk niet op. Dit was het lot! Met veel enthousiasme ging ik meteen in op de aangeboden positie. Toen wist ik nog niet dat ik hierdoor de andere kant van het student-zijn ging leren kennen: het aanleren van leerstof aan anderen.

De job was heel variërend, wat elke week een nieuwe ervaring maakte. Ik had verschillende verantwoordelijkheden. Ten eerste mocht ik zelf een mondelinge les van een uurtje per week organiseren, waarin ik een ‘cultureel kwartiertje’ verwerkte, waarbij elke week een nieuw thema aan bod kwam. Het was heel fijn om te zien hoe de studenten elke week een beetje meer te weten kwamen over mijn thuisland en ook veel interessevragen stelden. In november organiseerden María en ik een kleine uitstap naar een expositie over Magritte, waar de studenten rechtstreeks in contact kwamen met een belangrijk deel van de Belgische cultuur. Het was mooi om te zien hoe ze concepten die ze in de les hadden geleerd in de praktijk konden omzetten door de rechtstreekse ervaring in het museum. Verder had ik de mogelijkheid om lescolleges van Mediterraned mee te volgen, die me een nieuw licht boden op concepten waar ik al mee in aanraking was gekomen, maar nu kreeg ik ook de gelegenheid om er zelf over te schrijven. Als laatste was er gevraagd om de sociale media te verzorgen. Dit was een heel nieuwe ervaring voor mij, maar langzaamaan heb ik nieuwe dingen geleerd die ik anders nooit had geweten.

In het algemeen ben ik heel dankbaar dat ik deze gelegenheid heb gekregen om meer ervaring op te doen in het onderwijs. Niet alleen heb ik vele fantastische mensen leren kennen in Madrid door mijn Erasmuservaring (enkelen kan op de foto zien), maar ik heb door deze mooie job ook een andere kant van het onderwijs op de universiteit mogen ervaren die me nauw aan het hart ligt. Het was een heerlijk gevoel om de studenten te zien groeien in hun taalvaardigheden en om hun interesse te zien toenemen in het Nederlands. Ik wil deze gelegenheid ook graag benutten om María en mijn lieve studentjes te bedanken om me zo’n leerrijke Erasmus te bezorgen, ik heb minstens evenveel geleerd van jullie als jullie van mij!

Hieronder vind je nog een link terug naar het laatste verslag van de lescolleges van Mediterraned:

http://mediterraned.org/index.php/activiteiten/339-verslag-van-de-digitale-lezing-met-patrick-roca-10-december-2021

Aline Van Haver

Student-assistent Nederlands aan de Complutense Universiteit Madrid, september 2021-januari 2022

Studente aan de KU-Leuven (België)

Na een niet al te lange vlucht vanuit het regenachtige Eindhoven kwamen we op donderdag zeven november 2019 aan in het minstens evenzo natte Bologna, maar dat mocht de pret uiteraard niet bederven. We namen vanaf de luchthaven van Bologna taxi’s naar ons hotel, dat dichtbij het centrum gevestigd was. Een aantal van ons kleine gezelschap bleef achter in het hotel om uit te pakken en tot rust te komen, maar anderen gingen de eerste avond snel de stad verkennen. Tevens zijn we ons avontuur in Italië die avond goed begonnen met een apericena met Chiara en Sofie, twee studenten van onze opleiding die reeds in de stad verbleven. Na het eten is één groep eropuit getrokken om een goede borrelplek te vinden en is het restant van ons nederige clubje in het hotel gebleven om uit te rusten en alvast te werken aan de presentaties van de dag erna; een bezoek aan de universiteit van Bologna stond namelijk op het programma.

            De meesten van ons waren de volgende dag vroeg uit de veren – een deel moest echter nog uitrusten van de avond/ nacht in club Millenium. Het ontbijt bij Cartola was een goed begin van de dag. Aangekomen op de universiteit werden we warm onthaald door docent Marco Prandoni en de studenten Nederlands. Het was hartverwarmend om te zien dat deze studenten net zoveel passie hadden voor de Nederlandse cultuur als dat wij hebben voor de Italiaanse cultuur. De presentatie die de (Italiaanse) studenten Nederlands over het vertalen van Nederlandse zinnen naar het Italiaans gaven was erg leerzaam, het gaf namelijk nieuwe inzichten over hoe Italianen kijken naar de Nederlandse taal, maar ook hoe de Nederlandse studenten veel kleine overéénkomsten en verschillen ten opzichte van de Italiaanse niet beseffen. Nadat de Nederlandse delegatie haar presentatie over het prachtige Leiden afgerond had, was het tijd voor een verrassing: wij mochten kennismaken met de universiteit (en haar doolhofachtige faculteit geesteswetenschappen) door middel van een heuse speurtocht, die tevens goed dienstdeed als kans om nog eens (Italiaans) te praten met de studenten die wij eerder die dag middels een speeddate hadden leren kennen. Na de speurtocht hebben we een gezellige lunch gehad met overheerlijke Italiaanse hapjes, georganiseerd door de faculteit/ dipartimento.

            Een woord over deze leerzame dag van student-assistent Sofie, die momenteel studeert aan de universiteit van Bologna: “Als student-assistent van het departement van Nederlandse taal en cultuur in Bologna heb ik samen met het bestuur van studievereniging Le Tre Corone (van de studie Italiaanse taal en cultuur in Leiden) en de studenten Nederlands in Bologna de taak op me genomen om een tweede ontmoeting te organiseren tussen de studenten uit Leiden en Bologna. Dit na het succes van de eerste ontmoeting in 2017. In de weken voorafgaand aan de studiereis heb ik onder andere met de studenten van het eerste en tweede jaar nagedacht over een leuke activiteit. Na vele ideeën, hebben de studenten ervoor gekozen een presentatie over Bologna te geven (zowel in het Nederlands als Italiaans) en daarna een speurtocht door het gebouw te organiseren. Door het bestuur van Le Tre Corone werd ook een presentatie gehouden over zowel Leiden en de universiteit als de studievereniging zelf. Na een zeer leuke ochtend waarin we elkaar al een beetje beter hebben leren kennen, werd er een heerlijke lunch georganiseerd vanuit het departement. Daar hadden we de tijd om elkaar nog beter te leren kennen en onze passies en ideeën over Nederland en Italië te delen. Al met al vond ik het wederom een hele geslaagde dag. Ik ben trots op wat de studenten hebben voorbereid en ik hoop dat er van beide kanten een beter idee is ontstaan over de steden en universiteiten. Ik hoop dat deze traditie wordt voortgezet en hoop dat de studenten zijn geïnspireerd tot een bezoek of eventuele Erasmus uitwisseling in Leiden of Bologna.  Daarnaast uiteraard hartelijk dank aan het departement van Nederlands in Bologna voor het feit dat zij weer zo gastvrij waren de studenten uit Leiden te ontvangen.”

Op zaterdagochtend leek de Via dell'Indipendenza veranderd in een heuse straatmarkt. Deze was namelijk afgesloten en derhalve konden we koffie drinken en ontbijten midden op de weg, er ontstond een ontspannende en gezellige sfeer, alleen maar verbeterd door de heerlijke Italiaanse koffie met een rijkelijk gevulde brioche. We hebben verder een aangename zonnige middag gehad in Bologna. We hebben de grootste bezienswaardigheden van Bologna bezocht, zoals het MEUS (een museum over de geschiedenis van de student), Pinacoteca en de Toren van Bologna. Onze studiereis hebben we heerlijk afgesloten in het restaurant San Pietro, waar we de ‘verjaardag’ van Vera hebben gevierd. We willen het dipartimento erg bedanken dat wij de mogelijkheid hebben gekregen om een dag met hen door te brengen. Jullie zijn uiteraard van harte welkom om ons in Leiden te bezoeken!

Ik zit in mijn laatste jaar secundair onderwijs, aan de Arteveldehogeschool in Gent, met als vakken Nederlands en Plastische opvoeding en ik ben afgestudeerd in juni. Als kers op de taart van mijn drie jaar durende studie, mocht ik naar Madrid om daar mijn stage af te ronden met vier weken les geven aan de UCM. Ik laat een prachtige periode achter me en vlieg nu weer naar een toekomstig avontuur.

Mijn takenpakket bestond uit verschillende opdrachten. Zo gaf ik wekelijks conversatielessen aan de studenten om zo hun mondelinge taal te oefenen. Een erg leuke opdracht. Ik stak er hier en daar wat doe-opdrachten in en deed actieve oefeningen om zo op een niet al te geforceerde manier het Nederlands te oefenen. We speelden onder andere een spel om de lichaamsdelen te benoemen. Een creatieve poëzieles kwam ook aan de beurt. De studenten maakten kennis met Nederlandstalige poëzie door het onmiddellijk te proberen. Ze maakten gedichten met kranten en schreven in het kader van street-art een elfje op de grond voor de campus. Verder beluisterden we enkele mooie stukjes poëzie. Heel even voelde het voor hen wat onwenning aan maar wanneer het elfje aan bod kwam, kwamen ze helemaal los, heel fijn om te zien.

Naast de gewone lessen gaf ik ook extra lessen aan twee geselecteerde studenten die een zomercursus in Salamanca zullen volgen, georganiseerd door MediterraNed. Omdat er daar heel erg veel rond film en theater zal worden gewerkt, maakte ik een kleine cursus omtrent deze onderwerpen om hen voldoende klaar te stomen. Ze maakten onder meer kennis met de verschillende soorten theater en film en de voorbeelden die we kennen in België. Ze bekeken daarom ook heel wat theater- en filmfragmenten en dat sprak hen volgens mij wel aan, ookal was het soms moeilijk om te verstaan. Theater- en filmtaal om te gebruiken in Salamanca: check!

Tijdens mijn stageperiode aan het UCM catalogiseerde ik ook boeken in de faculteitsbibliotheek. Heel wat boeken hadden nog dringend nood aan een plaatsje in de bibliotheek en de bijhorende catalogus dus daar hielp ik met veel plezier aan mee. Heel wat Nederlandstalige pareltjes passeerden de revue, aan goede boeken hebben ze daar dus geen gebrek.

Aangezien mijn tweede vak Plastische opvoeding is en Madrid een enorme parel aan kunst is, stelde ik voor om de studenten te laten kennismaken met een museum. Ik wou heel graag een Nederlandstalige rondleidingen geven en dat vond Maria José een goed idee dus werkte ik dit idee met veel plezier uit tot een echte rondleiding. We gingen naar een tijdelijke tentoontelling van Escher. Ik was enthousiast en de studenten al evenzeer. Ik gaf vlak voor het museum een korte uitleg over het leven van Escher en zijn verschillende periodes en toen gingen we met z’n allen naar binnen om te genieten van de prachtige werken die hij gedurende zijn leven maakte. Wanneer we nadien gezellig samen een koffie dronken waren hun meningen dan ook positief over de tentoonstelling. Heel erg fijn!

Het was heel fijn om te merken dat de studenten zoveel interesse toonden in het Nederlands en vragen stelden over België. Wat is er populair, wat voor soort muziek beluisteren wij, wat is er mooi aan België, welke steden zijn de moeite waard om te bezoeken… ik heb al hun vragen dan ook met veel plezier beantwoord.

Ik denk dat het redelijk duidelijk is af te leiden uit mijn bovenstaande tekts, dat ik enorm hard heb genoten van mijn stageperiode hier in Madrid. Naar mijn mening was ze dan ook veel te kort! Ik wil bij deze de studenten toch nog even bedanken voor al hun inzet, medewerking en enthousiasme! Een grote dankjewel aan mevrouw Maria José, ik heb enorm veel geleerd en genoten van de goede samenwerking die we hadden. Het was me een hele eer om even deel uit te maken van dit team.
Bedankt!

Hallo, mijn naam is Elien Segers, laatstejaarsstudente lerarenopleiding Nederlands-geschiedenis aan de Arteveldehogeschool in Gent, België en ik kreeg de kans om twee maanden stage te lopen aan de Universidad Complutense de Madrid. Mijn stage-opdrachten focusten vooral op het lesgeven zelf, maar er kwamen ook andere zaken bij kijken.
Ik gaf wekelijks conversatielessen aan de studenten Nederlands, wat ik een erg leuke opdracht vond! We werkten rond verschillende thema’s en gaandeweg kon ik echt merken dat het niveau van de studenten verbeterd was, iets wat enorm veel voldoening gaf! Je kon ook echt merken dat de studenten gemotiveerd en geïnteresseerd waren en dat maakte het natuurlijk extra fijn! Ook probeerde ik om in elke les een aantal voorbeelden van de Belgische cultuur te stoppen, om zo de studenten ook kennis te laten maken met België.
Op het einde van mijn periode in Madrid mocht ik dan het mondeling tentamen opstellen en afnemen, en hier zag ik pas hoe hard alle studenten gewerkt hadden en hun niveau was echt enorm verbeterd! Dit is voor mij een van de mooiste complimenten die bewijzen dat mijn lessen echt hun nut hadden!

Naast de wekelijkse lessen, bereidde ik ook nog enkele studenten extra voor op de zomercursus van MediterraNed. Tijdens deze zomercursus zou er vooral rond poëzie en muziek gewerkt worden en dus focusten mijn lessen hierop. De studenten kregen zo een snelcursus Nederlandstalige muziekgeschiedenis, leerden belangrijke begrippen kennen rond muziek … Voor het deel rond poëzie startten we met een algemene inleiding maar daarna gingen we vooral zelf aan de slag en de studenten maakten onder andere een elfje en een krantengedicht. Samen schreven we ook een kleurgedicht.

Omdat een van de onderwerpen waarrond ik les gaf over cultuur en musea ging, bereidde ik ook een museumbezoek voor. Samen met de studenten gingen Maria José en ik samen naar een tentoonstelling rond Magritte, 

Dalì en Duchamps. Ik maakte voor de studenten een Nederlandstalige brochure met tips en info, die ze thuis al eens konden bekijken. In het museum zelf kregen de studenten zelf wat tijd om de tentoonstelling op hun eigen tempo te doorlopen, met behulp van mijn brochure en een Spaanse audiogids. Zowel voor mij als de studenten was het leuk om eens een schoolse opdracht buiten de klasmuren te doen!

Tijdens mijn stageperiode viel ook de Dia de las lenguas y letras, een dag waarop er allerlei activiteiten georganiseerd werden op en rond de faculteit die te maken hadden met literatuur en taal. Zo was er ook het 'Poema Gigante', een lange rol van meer dan 75m waar in elke taal gedichten op konden worden geschreven. Samen met enkele studenten zorgden wij voor de gedichten bij de Nederlandse en Belgische vlag. Persoonlijk vond ik dit een enorm leuk initiatief waarvan ik hoop dat het ook in België navolging krijgt!

Gedurende mijn periode in Madrid werkte ik intensief samen met Maria José en de studenten Nederlands en ik zou hen allemaal hierbij nog eens willen bedanken om mijn stage onvergetelijk te maken! Ik heb er enorm van genoten en raad iedereen deze ervaring aan!

Twee jaar geleden heb ik mijn kandidatuur naar het Erasmus programma gestuurd om in één Nederlandstalig land te studeren.
Ik wist nog niet wat één Erasmus ervaring was of betekende maar op 31 januari 2017, kreeg ik de kans om dat te ontdekken.
Ik ben in Antwerpen aangekomen en ik was heel enthousiast hoewel ik al drie keer daar ben geweest. Ik heb een kleine studio bij het stadspark moeten huren om te voet naar de campus te gaan. Ik heb aan de Katholieke Universiteit van Leuven gestudeerd. Volgens het Erasmus programma moest ik vier tentamens van 8Ects halen maar, in België, is elk examen van 4Ects zo uiteindelijk heb ik 8 Belgische cursussen gecombineerd om mijn vier Italiaanse examens te krijgen.
Het Belgische onderwijssysteem is praktischer dan dat in Italië. De studenten moeten elke maand presentaties voorbereiden of papers opschrijven. Iedereen gebruikt zijn laptop of zijn onlineboeken om te studeren. Elke les is gegeven in de taal die je studeert om dieper in de vreemde taal en cultuur binnen te dringen. Het was erg zwaar, maar gelukkig ben ik voor alle tentamens geslaagd.

In België is het leven duurder dan dat in Italië, de reden waarom ik op een klein meisje heb gepast.

Antwerpen is kleiner dan Napels maar heel mooi; ik hou van zijn multicultureel centrum, zijn veelkleurige maatschappij, zijn Gotische gebouwen en ik vind de Belgische productie van chocolade en bieren heel lekker en bijzonder.

Wat heb ik van deze ervaring meegekregen?
Ik heb één persoonlijke groei en één typische uitspraak uit Vlaanderen gekregen. Bovendien is mijn liefde voor het Nederlands zeker groter geworden en ik zou graag daar verhuizen om te leven en om een master in meertalige communicatie te beginnen.

                                                                                 Anna Ricciardelli, L’Orientale Napels

De eerste aanblik die ik van Madrid kreeg, waren enkele dikke regendruppels tegen het raampje van het vliegtuig. Gelukkig schrikt een beetje regen een echte Belgische niet af. Na een lange rit in het, toen nog, doolhof van de Madrileense metro klopte ik aan bij de organisatie HelpMadrid, waar ik de sleutel van mijn kamer kreeg. Onder de grijze wolken repte ik me naar mijn warme kamertje, waar ik me eindelijk kon installeren en tot rust komen. Tot dat moment heb ik enkel met de dame van HelpMadrid en een Belgische vriendin, die ook in Madrid verblijft, gepraat. Het was pas de, inmiddels zonnige, dag daarop dat ik besefte dat een niet-Spaanssprekende studente hier op weinig begrip kan rekenen.
Vol goede moed liep in het toeristische centrum binnen om een plattegrond van de stad en van het metrostelsel en na enig getuur op deze kaarten, vond ik de weg naar de metrohalte 'Ciudad Universitaria'. 'Dat was simpel', dacht ik, tot ik de metrohalte verliet en terecht kwam in een stad van universiteitsfaculteiten die wel drie keer zo groot is als het Vlaamse boerendorpje waarin ik woon. 'Geen probleem, ik wandel hier even een gebouw binnen en ga gewoon vragen waar ik moet zijn.' Was het maar zo eenvoudig... Helaas had ik maar een deeltje van de naam van mijn mentor onthouden en bleek dat 'María Gonzalez' één van de meest voorkomende namen in Spanje is. Komt daar nog bij dat mijn zoektocht naar een Engelssprekende conciërge mij doorheen drie faculteiten heeft geleid. Ik vind het moeilijk te begrijpen dat een stad zo groot en zo toeristisch als Madrid, zo weinig Engelssprekende inwoners heeft.
Uiteindelijk vond ik mevrouw María José Calvo Gonzalez en zelfs op tijd! De ontvangst was hartelijk en de rompslomp die aan deze ontmoeting vooraf ging, was snel vergeten. Ik woonde meteen een Nederlandse les bij en leerde de studenten snel kennen. Ik kon zelfs mijn steentje bijdragen door de gedichten die ze zouden voorlezen in te spreken in hun dictafoon, zodat ze thuis konden oefenen. De meeste studenten spraken ook Engels, wat de communicatie mogelijk maakte.
Intussen zijn we een aantal weken verder en geef ik twee van deze studenten intensieve bijles Nederlands. Ik moet hen klaarstomen voor de zomercursus MediterraNed. Een uitdagende, maar leuke opdracht met twee heel gemotiveerde studenten. Mijn Spaans is intussen ook al wat beter geworden, si si! Het is een taal waarin voor mij heel veel woorden herkenbaar zijn uit andere talen zoals Latijn, Frans en zelfs Nederlands dus begrijpen gaat al behoorlijk vlot, de zinsbouw en grammatica echter zijn nog steeds één groot mysterie, dus laat ik het praten nog maar aan anderen over.
Niet alleen de stage is voor mij een opwindende ervaring, dit is voor mij ook de eerste keer dat ik alleen woon en ook dat is een echt avontuur, zeker in een stad zoals Madrid. Een stad die zo groot en veelzijdig is, dat ze je elke dag verbaast. Een stad waarin iedereen een plekje vindt om zich thuis te voelen en waarin iedereen welkom is, al spreek je best toch wel al een woordje Spaans. ;) Het is intussen bijna mijn laatste week in deze metropool, maar ik ben nog lang niet uitgekeken en kom zeker nog terug!

Hallo! Mijn naam is Engelina Chaillet, en normaal gezien studeer ik Toegepaste Taalkunde (Ned.-Eng.-Sp.) aan de KU Leuven in Antwerpen. De afgelopen 6 maanden heb ik via Erasmus+ echter mogen spenderen aan de Universidad Complutense de Madrid (beter bekend als ‘la Complu’ onder de studenten). Met trillende benen vertrok ik naar Madrid, bang voor heimwee, maar het was een geweldige ervaring met veel belevenissen, verschillen, nieuwe kennis en nieuwe vrienden. Juist omdat ik zoveel heb beleefd en UCM zo geweldig vind, zou ik het graag met anderen willen delen.

Het grootste verschil is volgens mij de verschillende aanpak: terwijl ik gewend ben aan het studeren van pure theorie voor examens, worden hier de punten grotendeels verdeeld tussen examens en permanente evaluatie. Verplichte aanwezigheid, taken, lessen voorbereiden, essays, vertalingen, groepswerken, discussies… Een wereld van verschil! De focus ligt niet langer op grote stukken theorie, maar een mening ontwikkelen. Het was even wennen, maar ondertussen ben ik hier wel helemaal voor te vinden. Begrijpen is voor mij makkelijker dan vanbuiten blokken, je besef van de leerstof vergroot, en door de vele evaluatiemogelijkheden is het eindcijfer echt representatief voor je inzet en begrip.

Natuurlijk was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Aangezien het merendeel van mijn vakken in het Spaans werd gegeven, speelde de taalbarrière me in het begin soms best wel parten. Gelukkig was deze achterstand na 2 maanden al bijna volledig weg, en ik kan trots zeggen dat ik de afgelopen periode meer Spaans heb geleerd dan de vorige 2 jaar! Ook de verschillende mentaliteit was in het begin een bron van frustratie: hoezo maakt het niet uit als je niet punctueel bent, hoezo is het niet duidelijk wanneer de prof/test/eindtaak er is?! Maar goed, al mistte ik in het begin de helderheid van België, ik weet zeker dat ik binnen een paar maanden de Spaanse ontspannenheid nog meer ga missen.

Behalve lessen volgen en voorbereiden, nam ik ook deel aan het student-assistent-programma van de Nederlandse Taalunie. Zo’n 4 uur per week was ik de trotse assistent van professor Calvo: lessen Nederlands mondeling voorbereiden en geven, artikels schrijven en verbeteren, een bezoek aan een tentoonstelling voorbereiden… Allemaal ervaringen die ik anders niet zou hebben opgedaan, en de ideale manier om erachter te komen wat ik later graag zou willen doen: lesgeven staat officieel op het lijstje!

 Ten slotte mag ik ook de Spaanse gastvrijheid niet vergeten. Zowel in de lessen als gewoon op prachtige campus (die trouwens gigantisch is; beeld je een Amerikaanse campus in) werd ik regelmatig aangesproken. ‘Of ik een erasmusstudent was? Of ik hulp nodig had?’ Ik heb nooit lang met een vraag of probleem gezeten, en de vrienden die ik heb gemaakt, ga ik snel weer terugzien omdat zij nu mij willen komen opzoeken.

Om het allemaal samen te vatten in 3 woorden: beste beslissing ooit. Het was niet makkelijk om zo lang alleen in een ander land te wonen en te studeren, maar ik ben erdoor gegroeid als persoon, en met alle ervaring in mijn achterhoofd, heb ik nu het gevoel dat ik wereld aankan. Ik ben iedereen, aan UCM én daarbuiten, dankbaar voor al hun steun: Madrid is mijn tweede thuis geworden.

(Als je meer zou willen weten over mijn avonturen in Madrid en in de toekomst, ik heb een Engelstalige blog die ik net voor Madrid ben begonnen en waarop wekelijks iets nieuws verschijnt: papelychanel.wordpress.com)