Van februari tot en met juni 2016 ben ik als student-assistent werkzaam geweest op de Escuela Oficial de Idiomas (EOI) in Madrid. De stage was niet alleen een leerzame afwisseling op mijn studie Taal- en cultuurstudies aan de Universiteit van Utrecht, het heeft ook mijn ogen geopend voor mijn verdere (studie)loopbaan. In mijn studie combineer ik taalkunde en de Spaanse taal waarin ik me vooral specialiseer in tweedetaalverwerving. Daarom voelde ik me bij de EOI als een vis in het water.

De stage bestond uit verschillende werkzaamheden zoals het organiseren van conversatielessen, gastlessen, examentraining en het uitbreiden van lesmateriaal. De conversatieles is een informele manier voor studenten om hun Nederlands te oefenen en te verbeteren, met een focus op de uitspraak. Ik verbaasde mij over de grote interesse van de Spanjaarden in de Nederlandse taal. De 37 studenten tussen de 15 en 75 jaar die naar de conversatielessen zijn gekomen hadden allen andere motivaties om de Nederlandse taal te leren. Dat daagde mij uit om voor iedereen de conversatieles zo in te richten dat het beste in de student naar boven zou komen.

Niet alleen probeerde ik de studenten zoveel mogelijk te vertellen over de Nederlandse taal, ook kwam er een stukje cultuur bij kijken. Zo heb ik gastlessen gegeven over het studentenleven in Nederland en België en hebben we samen gekeken naar overeenkomsten en verschillen met het studentenleven in Spanje. Op die manier heb ik daarom op mijn beurt meer geleerd over de Spaanse taal en cultuur. Daarnaast konden sommige studenten niet buiten de reguliere lestijd naar de conversatielessen komen waardoor ik hen zag op tijden die hen beter uitkwamen. Daardoor werd ik wegwijzer in Madrid door de ogen van de Spanjaard.

Ik heb meer geleerd in mijn stage dan slechts het toepassen van wat ik tot dan toe had geleerd over tweedetaalverwerving. Ik heb het ook niet over het geven van examentraining, het maken van foutenanalyses en ontwikkelen van lesmateriaal. Ik heb me gerealiseerd dat ik het lesgeven ontzettend leuk vind. De studenten hebben mij, en nu nog steeds, geënthousiasmeerd en daarnaast ben ik geïnspireerd geraakt door de docenten Nederlands in Zuid-Europa die ik heb gesproken op het congres van MediterraNed in Salamanca (9-12 maart 2016). Dropjes zijn inmiddels ook in het buitenland te koop, dus niets houdt mij nu nog tegen om me in de toekomst hopelijk bij jullie aan te sluiten.

Laatstejaarsstudente Elien Verheye van de Arteveldehogeschool in Gent, België, deed gedurende de maanden april en mei een stage aan de Universidad Complutense de Madrid. In volgend verslag beschrijft zij wat ze gedaan heeft en wat haar ervaringen waren.

Ik studeer secundair onderwijs: geschiedenis en Nederlands en zit in mijn laatste jaar. Als laatste deel van mijn stage gaf ik vijf weken les aan de UCM in Madrid, een enorm leuke ervaring! Mijn takenpakket bestond er onder meer uit om de lessen mondelinge conversatie voor mijn rekening te nemen. Zo bracht ik de studenten ook heel wat Nederlandse en Vlaamse cultuurkennis bij. Tijdens de lessen had ik het over de bekende musea, Vlaamse Primitieven, Bosch, en tal van andere schilders. Ook Nederlandstalige muziek kwam aan bod en er werd tevens van poëzie genoten.

Daarnaast stoomde ik ook nog de twee geselecteerde studenten klaar voor een zomercursus in Portugal, georganiseerd door MediterraNed. We analyseerden poëzie, schreven poëzie in tal van creatieve vormen en luisterden veel muziek. De studenten waren enorm enthousiast en werkten heel goed mee.

Vervolgens catalogiseerde ik ook boeken in de faculteitsbibliotheek. Het aantal aan Nederlandstalige boeken verbaasde me. Een mooie collectie die zowat alle must-reads uit de Nederlandstalige literatuur bevat.

Om mijn stage af te sluiten gaf ik voor de studenten Nederlands een rondleiding in het Prado. Ik gidste iedereen door de afdeling van de Vlaamse Primitieven, Bosch, Rubens en Brueghel. Een interessante en cultureel verantwoorde uitstap was het zeker.

Ik heb enorm genoten van deze stage. Het is zo fijn om te zien hoe mensen die helemaal geen band hebben met het Nederlands, toch zo sterk geïnteresseerd zijn in de taal en de cultuur. Het was mij een ware eer om les te mogen geven aan de universiteit. Bedankt aan alle studenten voor het enthousiasme en zeer zeker ook aan Maria José voor alle hulp en de ervaring die ik mij niet beter had kunnen wensen!

Tijdens het eerste semester van het vierde jaar van mijn studie Taal- en letterkunde: Engels-Spaans aan de KULeuven, ging ik op Erasmus naar de Universidad Complutense te Madrid. Aan deze universiteit, kwam ik te weten dat er zoiets bestaat als ‘student-assistent’ voor de docent Nederlands. Na even getwijfeld te hebben, besloot ik dat ik deze kans echt niet kon laten liggen.

Als student-assistent was ik verantwoordelijk voor de conversatielessen voor de studenten Nederlands. De studenten hadden nog nooit eerder Nederlands gestudeerd, dus we begonnen vanaf nul. Elke week was er een les over een ander thema: eten en drinken, kledij, de weg vragen, enz. Ook werden bepaalde aspecten van de Nederlandse en Vlaamse cultuur besproken: eetgewoontes, verjaardagen, de eindejaarsperiode, Sinterklaas, enz. Ik probeerde de studenten zo veel mogelijk zelf te laten spreken, onder andere door het voeren van dialoogjes of het stellen van vragen. Op het einde van elke lessen luisterden we meestal naar een liedje in verband met het thema van die les.
Ik vond deze studentenjob een ideale manier om zelf eens te kunnen ervaren hoe het eraan toegaat “achter de schermen” van een universiteit. Zo heb ik niet enkel les gegeven, maar ook artikels geschreven voor MediterraNed en een artikel nagekeken voor de docent Nederlands.
Een van de meest fascinerende aspecten van deze job was dat ik als buitenstaander naar mijn eigen moedertaal moest leren kijken. Ik ben altijd al enorm gefascineerd geweest door taal en door mijn studie ben ik ook veel met taal bezig. Ik studeer echter geen Nederlands, waardoor ikzelf ook veel heb bijgeleerd dit semester. Ik was zelf verbaasd over hoe vaak ik bepaalde regels moest opzoeken omdat ik ze zelf eigenlijk niet kende. De regels voor verkleinwoorden, het verbuigen van adjectieven en de woordvolgorde kon ik uiteraard allemaal zonder problemen toepassen, maar ik kon ze eigenlijk niet uitleggen.
Ook het van het culturele aspect van het lesgeven heb ik echt genoten. Elke week probeerde ik een klein stukje cultuur te incorporeren in de les. Hierdoor leerden de studenten niet alleen meer over de Vlaamse cultuur, maar ik leerde dankzij hen ook meer over de Spaanse cultuur.
Deze job heeft me ook doen beseffen dat het doceren van een taal echt geen gemakkelijke opdracht is. Ten eerste moet je de taal echt tot in de puntjes beheersen en begrijpen om ze op een duidelijke manier te kunnen overbrengen aan de studenten. Ten tweede moet je zelf ook kunnen aanvoelen wat de noden zijn van de klas en van de individuele studenten. Soms merkte ik dat bepaalde aspecten toch moeilijker bleken dan gedacht; zo probeerde ik bijna elke week heel kort de getallen en de uitspraak te herhalen. Ook leert niet iedereen op hetzelfde tempo, waardoor het soms wat wikken en wegen was om te weten aan welk tempo ik het beste les kon geven. Gelukkig kon ik altijd rekenen op de tips van María José bij het voorbereiden van mijn lessen.
Al bij al vond ik deze ervaring echt wel de moeite waard. Ik heb heel erg veel bijgeleerd en ik heb ook ervaring kunnen opdoen. Het is de ideale studentenjob voor iedereen met een interesse in taal en het onderwijzen van taal. Het was ook heel erg fijn om te zien hoe de studenten vorderingen maakten. Ik hoop dan ook dat ik de studenten enthousiast heb kunnen maken voor de Nederlandse taal.

Helaas zit het er alweer op! 9 Weken lang heb ik María Jose Calvo Gonzalez mogen helpen bij het geven van Nederlandse lessen, maar na hard werken, oefenen en het mondeling examen in januari is deze ervaring voor mij voorbij. De studenten gaan nog wel een half jaar door met Nederlands leren, echter zonder mij en onder begeleiding van een andere moedertaal spreker van het Nederlands.
Na de kennismaking met een paar belangrijke Nederlandse fenomenen zoals Sinterklaas, Nederlandstalige muziek en de voorliefde voor fietsen, konden we de Kerstgebruiken niet zomaar ongemerkt voorbij laten gaan. Dus ook daar hebben we even bij stilgestaan vlak voor de kerstvakantie met speciale aandacht voor de kerstliedjes en de vertaling daarvan.
Gedurende de hele cursus was mijn voornaamste taak het verbeteren van de uitspraak, wat ik geprobeerd heb te doen doormiddel van dialogen, uitspraakoefeningen, rolspellen en opdrachten in tweetallen. De verschillende soorten activiteiten bestonden uit het nadoen van winkelgesprekken, telefoongesprekken, afspraakjes maken, het vragen naar de weg, vertellen over jezelf of familie en voorkeuren kunnen geven over verschillende onderwerpen (bijvoorbeeld eten en drinken of type woningen). Al deze onderwerpen kwamen dan ook terug op het mondeling tentamen, die alle studenten met succes hebben doorlopen.
Ter afsluiting van het succesvolle semester zijn we nog naar de Nationale Bibliotheek van Spanje geweest voor een mooie tentoonstelling van de Rubens, Van Dyck en de gouden eeuw der Vlaamse gravuren. Dit was een leuke manier om de studenten nog een laatste keer te zien voordat ik terugging naar Amsterdam om mijn opleiding af te ronden.
Want helaas is er aan mijn Erasmus uitwisseling ook alweer een eind gekomen op 5 februari. Ik heb mijn rol als conversatiedocente als zeer leuk en leerzaam ervaren en ben blij dat ik dit heb kunnen combineren met de andere vakken die ik aan de Universidad Complutense de Madrid heb gevolgd. Wie weet dat ik ooit nog in het talenonderwijs terecht kom, maar voor nu zal ik me eerst focussen op de afronding van mijn Bachelor. Beste studenten en María, bedankt voor deze onwijs leuke ervaring!

Twee jaar geleden heb ik mijn kandidatuur naar het Erasmus programma gestuurd om in één Nederlandstalig land te studeren.
Ik wist nog niet wat één Erasmus ervaring was of betekende maar op 31 januari 2017, kreeg ik de kans om dat te ontdekken.
Ik ben in Antwerpen aangekomen en ik was heel enthousiast hoewel ik al drie keer daar ben geweest. Ik heb een kleine studio bij het stadspark moeten huren om te voet naar de campus te gaan. Ik heb aan de Katholieke Universiteit van Leuven gestudeerd. Volgens het Erasmus programma moest ik vier tentamens van 8Ects halen maar, in België, is elk examen van 4Ects zo uiteindelijk heb ik 8 Belgische cursussen gecombineerd om mijn vier Italiaanse examens te krijgen.
Het Belgische onderwijssysteem is praktischer dan dat in Italië. De studenten moeten elke maand presentaties voorbereiden of papers opschrijven. Iedereen gebruikt zijn laptop of zijn onlineboeken om te studeren. Elke les is gegeven in de taal die je studeert om dieper in de vreemde taal en cultuur binnen te dringen. Het was erg zwaar, maar gelukkig ben ik voor alle tentamens geslaagd.

In België is het leven duurder dan dat in Italië, de reden waarom ik op een klein meisje heb gepast.

Antwerpen is kleiner dan Napels maar heel mooi; ik hou van zijn multicultureel centrum, zijn veelkleurige maatschappij, zijn Gotische gebouwen en ik vind de Belgische productie van chocolade en bieren heel lekker en bijzonder.

Wat heb ik van deze ervaring meegekregen?
Ik heb één persoonlijke groei en één typische uitspraak uit Vlaanderen gekregen. Bovendien is mijn liefde voor het Nederlands zeker groter geworden en ik zou graag daar verhuizen om te leven en om een master in meertalige communicatie te beginnen.

                                                                                 Anna Ricciardelli, L’Orientale Napels