Vorige week brachten de Chinese president Xi Jinping en zijn vrouw Peng Liyuan een driedaags bezoek aan België.

Zondag trokken ze naar de twee reuzenpanda's Xing Hui en Hao Hao in Pairi Daiza. Maandag vergaderde de Chinese delegatie in Brussel met de Europese instellingen en in Gent stond Volvo op het programma. Dinsdag spraken ze in Brugge met Vlaamse ondernemers die het gemaakt hebben in China en bezochten ze het Europacollege.

Zo kwamen België en Vlaanderen en dus ook het Nederlands in de Chinese kranten. Het landje van bier en chocolade en de stad van In Bruges waren hier al een tijdje bekend en sommige taxichauffeurs weten zelfs dat we een koning hebben, maar extra publiciteit kan in deze tijden van crisis natuurlijk nooit kwaad.

Ik had de studenten gemaild dat ze de berichten over het Chinese bezoek aan Vlaanderen in de pers moesten volgen. Toevallig of niet, datzelfde weekend zat ik voor het eerst aan tafel in Belga, een stukje België in Shanghai waar je stoverij, kaaskroketjes, witloof in witte saus, ossentong en nog veel meer typisch Vlaamse gerechten en bieren kan proeven.

Toen ik de studenten over de bistro vertelde, waren ze verwonderd dat er überhaupt een menukaart in het Nederlands te vinden is in Shanghai, maar deze week had ik nog meer goed nieuws voor ze…

Zaterdag ben ik voor het eerst naar een Chinese bioscoop geweest en tot mijn verrassing hoorde ik het eerste kwartier al Nederlands! In China ondertitelen ze namelijk films en zo kreeg het Chinese publiek dat naar The Monuments Men kwam kijken niet alleen een stukje over onze Vlaamse geschiedenis, maar ook onze taal te horen.

Dit weekend is het aan de studenten om het Nederlands te promoten tijdens de Dutch Days, georganiseerd door het Nederlandse Consulaat-Generaal en de Nederlandse bedrijfswereld in Shanghai. Ik ben al benieuwd naar hun verhalen…

Helga Christine Maes

Docente aan de vakgroep Nederlandse Taal en Cultuur

Shanghai International Studies University

Welkom in de MediterraNed Blog!

Feestelijke presentatie op het KNIR (Koninklijk Nederlands Instituut Rome) van de nieuwe Italiaanstalige literatuurgeschiedenis van de Lage Landen: Harba lori fa! Percorsi di letteratura fiamminga e olandese (Napoli University Press 2012, gratis te downloaden http://opar.unior.it/1631/).

De bundel is bedoeld voor een Italiaanstalige doelgroep. De laatste uitgebreide literatuuroverzichten waarmee Italiaanse studenten – en andere belangstellenden – in hun eigen taal de Nederlandse letterkunde konden bestuderen, dateren al van vóór 1970. De essays in Harba Lori Fa! richten zich in eerste instantie op Italiaanse studenten Nederlands, maar ook op een breder Italiaanstalig publiek dat van directe informatie over de Nederlandse letteren totaal verstoken is. Daarom wil de bundel een wetenschappelijk, maar tegelijk algemeen toegankelijk inzicht in de Nederlandse en Vlaamse literatuur bieden, en is aan gebruiksvriendelijke multidisciplinaire en comparatistische verbanden de nodige aandacht besteed. 

Lees in Neder-L een interessant artikel van Marc van Oostendorp over de Italiaanstalige literatuurgeschiedenis.

De eerste aanblik die ik van Madrid kreeg, waren enkele dikke regendruppels tegen het raampje van het vliegtuig. Gelukkig schrikt een beetje regen een echte Belgische niet af. Na een lange rit in het, toen nog, doolhof van de Madrileense metro klopte ik aan bij de organisatie HelpMadrid, waar ik de sleutel van mijn kamer kreeg. Onder de grijze wolken repte ik me naar mijn warme kamertje, waar ik me eindelijk kon installeren en tot rust komen. Tot dat moment heb ik enkel met de dame van HelpMadrid en een Belgische vriendin, die ook in Madrid verblijft, gepraat. Het was pas de, inmiddels zonnige, dag daarop dat ik besefte dat een niet-Spaanssprekende studente hier op weinig begrip kan rekenen.
Vol goede moed liep in het toeristische centrum binnen om een plattegrond van de stad en van het metrostelsel en na enig getuur op deze kaarten, vond ik de weg naar de metrohalte 'Ciudad Universitaria'. 'Dat was simpel', dacht ik, tot ik de metrohalte verliet en terecht kwam in een stad van universiteitsfaculteiten die wel drie keer zo groot is als het Vlaamse boerendorpje waarin ik woon. 'Geen probleem, ik wandel hier even een gebouw binnen en ga gewoon vragen waar ik moet zijn.' Was het maar zo eenvoudig... Helaas had ik maar een deeltje van de naam van mijn mentor onthouden en bleek dat 'María Gonzalez' één van de meest voorkomende namen in Spanje is. Komt daar nog bij dat mijn zoektocht naar een Engelssprekende conciërge mij doorheen drie faculteiten heeft geleid. Ik vind het moeilijk te begrijpen dat een stad zo groot en zo toeristisch als Madrid, zo weinig Engelssprekende inwoners heeft.
Uiteindelijk vond ik mevrouw María José Calvo Gonzalez en zelfs op tijd! De ontvangst was hartelijk en de rompslomp die aan deze ontmoeting vooraf ging, was snel vergeten. Ik woonde meteen een Nederlandse les bij en leerde de studenten snel kennen. Ik kon zelfs mijn steentje bijdragen door de gedichten die ze zouden voorlezen in te spreken in hun dictafoon, zodat ze thuis konden oefenen. De meeste studenten spraken ook Engels, wat de communicatie mogelijk maakte.
Intussen zijn we een aantal weken verder en geef ik twee van deze studenten intensieve bijles Nederlands. Ik moet hen klaarstomen voor de zomercursus MediterraNed. Een uitdagende, maar leuke opdracht met twee heel gemotiveerde studenten. Mijn Spaans is intussen ook al wat beter geworden, si si! Het is een taal waarin voor mij heel veel woorden herkenbaar zijn uit andere talen zoals Latijn, Frans en zelfs Nederlands dus begrijpen gaat al behoorlijk vlot, de zinsbouw en grammatica echter zijn nog steeds één groot mysterie, dus laat ik het praten nog maar aan anderen over.
Niet alleen de stage is voor mij een opwindende ervaring, dit is voor mij ook de eerste keer dat ik alleen woon en ook dat is een echt avontuur, zeker in een stad zoals Madrid. Een stad die zo groot en veelzijdig is, dat ze je elke dag verbaast. Een stad waarin iedereen een plekje vindt om zich thuis te voelen en waarin iedereen welkom is, al spreek je best toch wel al een woordje Spaans. ;) Het is intussen bijna mijn laatste week in deze metropool, maar ik ben nog lang niet uitgekeken en kom zeker nog terug!